“เรือกู้ภัยอัจฉริยะ” เป็นผลงานนวัตกรรมจากภูมิปัญญา ที่เกิดจากการบูรณาการทำงานร่วมกันของหน่วยงานในสังกัด อว. คือ หน่วยบริหารและจัดการทุนด้านการพัฒนาระดับพื้นพื้นที่ (บพท.) มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ (มนร.) โดยการสนับสนุนของกองทุนส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัย และนวัตกรรม (ววน.) ซึ่งเป็นความสำเร็จของนวัตกรรมทางเทคโนโลยีจากภูมิปัญญานักวิชาการไทยที่ประดิษฐ์ขึ้น จากคณาจารย์มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ (มนร.) นำโดยรองศาสตราจารย์ ดร.วสันต์ พลาศัย รองอธิการบดีฝ่ายวิจัย และนวัตกรรม และ ผู้ช่วยศาตราจารย์สมเกียรติ สุทธิยาพิวัฒน์ หัวหน้าโครงการแก้จนเร่งด่วนจากผลกระทบภัยพิบัติในพื้นที่ภาคใต้ ซึ่งถูกใช้งานจริงเป็นครั้งแรกในการกู้ภัยช่วยเหลือประชาชนจากภัยน้ำท่วมใหญ่เมืองนราธิวาส เมื่อปี 2566 และใช้ต่อเนื่องในการกู้ภัยอีกหลายเหตุการณ์ในหลายพื้นที่ โดยเรือดังกล่าวทำจากวัสดุอลูมิเนียมน้ำหนักเบา ไม่จมน้ำ มีขนาดความยาว 2.90 เมตร กว้าง 1.10 เมตร รองรับน้ำหนักบรรทุกได้สูงสุด 290 กิโลกรัม ภายในเรือติดตั้งอุปกรณ์เพื่ออำนวยความสะดวกในการกู้ภัยครบครัน ประกอบด้วยแผงโซลาร์เซลล์ แบตเตอรี่ สำหรับเก็บประจุไฟฟ้าเพื่อจ่ายไฟฟ้าป้อนแก่อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่ติดตั้งในเรือได้ต่อเนื่องกัน 7.5 ชั่วโมง วายฟายเราเตอร์ 4 จี รองรับอินเทอร์เน็ตทุกเครือข่าย กล้องความละเอียดสูง พร้อมไฟแอลอีดีสำหรับบันทึกภาพในที่มืด สปอร์ตไลท์แอลอีดี ขนาด 120 วัตต์ จำนวน 4 ดวง โดยในปี 2567 ที่ผ่านมาได้มีการจัดสรร “เรือกู้ภัยอัจฉริยะ WiFi” จำนวน 10 ลำ ส่งมอบไปใช้งานในจังหวัดนราธิวาส ปัตตานี ยะลา พัทลุง นครศรีธรรมราช สุราษฎร์ธานี พิษณุโลก สุโขทัย ชัยภูมิ สกลนคร
สำหรับในปี 2568 ได้เพิ่มกำลังการผลิตและส่งมอบไปใช้งานใน 6 พื้นที่ ได้แก่ ศูนย์จัดการภัยพิบัติเพื่อนพึ่ง
(ภาฯ) ต.ท้ายสำเภา อ.พระพรหม จ.นครศรีธรรมราช, ศูนย์จัดการภัยพิบัติเพื่อนพึ่ง (ภาฯ) ลุ่มน้ำทะเลสาปสงขลาตอนบน ต.บ้านขาว อ.ระโนด จ.สงขลา, ศูนย์จัดการภัยพิบัติเพื่อนพึ่ง (ภาฯ) ต.พิมาน อ.นาแก จ.นครพนม, ศูนย์จัดการภัยพิบัติเพื่อนพึ่ง (ภาฯ) ต.บ้านดู่ อ.เมืองเชียงราย จ.เชียงราย, ศูนย์จัดการภัยพิบัติเพื่อนพึ่ง (ภาฯ) ต.น้ำกุ่ม อ.นครไทย จ.พิษณุโลก และศูนย์จัดการภัยพิบัติเพื่อนพึ่ง (ภาฯ) ต.เจดีย์ชัย อ.ปัว จ.น่าน
การส่งมอบ “เรือกู้ภัยอัจฉริยะ WiFi” นับเป็นจุดสำคัญของการนำผลงานวิจัยจากมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ไปใช้ประโยชน์จริง ที่ได้สร้างผลสัมฤทธิ์ตั้งแต่การช่วยเหลือภัยพิบัติน้ำท่วมปี 2566 ต่อเนื่องด้วยการเพิ่มการผลิตและใช้งานจริงในหลายพื้นที่ในปี 2567 และจัดสรรเพิ่มเติมอีก 6 พื้นที่ในปี 2568 โดยความร่วมมือของ บพท.–มนร. และภาคีเครือข่าย ทำให้เรือดังกล่าวที่ติดตั้งระบบพลังงานแสงอาทิตย์ แบตเตอรี่ใช้งานต่อเนื่อง 7.5 ชั่วโมง วายฟายเราเตอร์ 4 จี และกล้องพร้อมไฟส่องสว่างบนเรือ ยกระดับการค้นหา ช่วยเหลือและการสื่อสารภาคสนาม ลดข้อจำกัดด้านการติดต่อกันในพื้นที่ประสบภัย และเสริมศักยภาพศูนย์จัดการภัยพิบัติ “เพื่อนพึ่ง (ภาฯ)” กับเครือข่ายท้องถิ่นให้พร้อมรับมือสถานการณ์ฉุกเฉินได้อย่างมีประสิทธิภาพ
